Jákvæðni er eitthvað sem öll ættu að tileinka sér í lífinu. Jákvæðni er ekki bara eitthvað eitt, jákvæðni er allt. Jákvæðni er að vera, leyfa sér að líða og vera hreinskilinn í sinni nálgun á hlutina og lífið almennt. Það sem vekur áhuga minn er að jákvæðni er oft frávik. Jákvæðnin er frávik í því samhengi að það er oft auðveldara að vera neikvæður. Það er auðveldara að segja að þetta og hitt gangi ekki upp og að allt sé ómögulegt, erfitt og leiðinlegt. Ég er langt því frá að vera undanskilinn neikvæðni á nokkurn hátt og dett ég oft í neikvæðar hugsanir og neikvæða líðan, það er auðvitað svo eðlilegt að það hálfa væri hellingur.
Hins vegar lendir jákvæðnin oft undir. Ég hef verið spurður af hverju ég sé svona jákvæður og hress, sem er gott og blessað. Mér finnst samt sem áður áhugavert að það sé eitthvað sem þarf að spyrja um almennt. Það er eflaust auðveldara að draga þá ályktun að einhver sem er hress og kátur sé að fela eitthvað eða sé með einhverja grímu, en þarf það að vera þannig ? Við erum öll þátttakendur í leikþætti lífsins og erum við öll með grímur í alls konar aðstæðum, það er mannlegt eðli okkar að gera það.
Eigum við samt að gefa okkur það að einhver sé að fela eitthvað eða sé með ákveðna grímu á sér ef viðkomandi er hress og kátur ? Við skulum að minnsta kosti ekki alltaf gefa okkur það að einhver sé að fela eitthvað eða fara strax á hinn neikvæða vagn ef svo mætti kalla. Einlægni er mjög mikilvæg og getum við oftast séð í gegnum eitthvað sem er ekki einlægt. Jákvæðni er að mörgu leyti einlægni og þurfum við að hafa einlægnina að leiðarljósi í öllu. Verum hreinskilin á okkur sjálf og aðra, höfum kærleikinn að vopni og reynum að sjá glas lífsins hálffullt frekar en hálftómt.
Þú ert frábær!
.avif)
.avif)
